Jaką drogę do Europy przebył luksusowy jedwab?
Jedwab jest rodzajem włókna pochodzenia zwierzęcego, uzyskanym z kokonów jedwabnika morwowego i dębowego. Jest jedną z najdroższych tkanin na świecie.
Historia jedwabiu – tego nie wiedziałeś
Chińska legenda głosi, że jedwab odkryto w latach 2698 – 2598 p. n. e. przez chińską żonę cesarza – Xi Lingshi, która musiała sprawdzić, co za insekt niszczy jej uprawy morwy. Zauważyła mnóstwo białych owadów i ich lśniące kokony. Żona cesarza – Xi Lingshi postanowił zabrać kilku z nich do pałacu. Jeden z nich wpadł do wrzącej wody i Xi Lingshi zauważył wiele bardzo miękkich nici w szklance wody. Wzięła je i nawinęła na szpulkę.
Zrobiła z nich piękną szatę dla własnego męża – Cesarza. Dziś wiemy, że ta historia nie jest prawdziwa, ale żona cesarza – Xi Lingshi nadal jest się boginią i patronką tkactwa. Archeolodzy stwierdzili, że jedwab wyprodukowano w Chinach z 3600 r. p. n. e.. Ich badania to potwierdziły. Sekret przędzy jedwabnej był strzeżony przez 2000 lat, a Chińczycy mieli monopol na produkcję tego artykułu. Eksportowali jedwabną przędzę Jedwabnym Szlakiem i zarobili na nim dużo pieniędzy. Jedwabny Szlak był szlakiem handlowym z Chin do Europy i Bliskiego Wschodu. Status drogi zmniejszył się, gdy odkryto drogę morską do Chin.
Tajemnica jedwabiu była bardzo strzeżona i wyjawienie jej groziło śmiercią
Dwóch mnichów z Bizancjum ukradło sekret cesarzowi Justynianowi i wyeksportowali 26 tysięcy kokonów jedwabników do Europy w drewnianej lasce. Najgorętszy czas w produkcji jedwabiu w Europie był w VI-XI wieku naszej ery. W tym czasie powstały duże manufaktury jedwabiu w Lyonie, gdzie znajduje się Mekka europejskiego jedwabiu i do dziś obszar ten słynie z produkcji różnego rodzaju tkanin. Do dziś jedwab jest bardzo poszukiwanym i cenionym materiałem.
Więcej wpisów dotyczących stosunków między Europą a Chinami, znajdziesz w serwisie www.polityka24.pl.
Każdego roku w Chinach produkuje się 400-500 ton jedwabiu, a Chiny są największym producentem jedwabiu na świecie. Na drugim miejscu są Indie, gdzie produkuje się 80-110 każdego roku, co wciąż daje Chińczykom prym w produkcji tego kosztownego włókna.